öyle bir gün...

uzun zamandan sonra ilk kez girdiğim annemin son nefesini verdiği, her yerinde annemin izinin kokusunun, dokunuşunun olduğu ev...cansız bir nesne bu kadar mı canlı, bu kadar mı anı dolu olabilir...hala o odadan annem seslenecekmiş gibi gelse de... hala ayak seslerini duyar gibi olsam da...ve hala nefesim daralıp boğuluyormuş gibi hissetsem de...artık bu duygudan kurtulmalıyım sanırım....

Zsa Zsa Zsu

kafa karışıklığı ama bi o kadar da rahatlığı...nasıl oluyor bu anlayabilmiş değilim...ama salakça bi mutluluk ve huzur var içimde...elimde patlamasa bari :)))
eh be uyku ne gelmeyi biliyosun ne de gitmeyi... :)))